wtorek, 9 czerwca 2015

Dwa Światy

Z nieczłowieczą duszą, zbyt wrażliwą, zbyt delikatną, nie mówiąc nic, będąc, nie pędząc, omijając miałkość i obłudę norm i standardów, z głową przepełnioną dźwiękiem koloru dusz, pomiędzy ale w poprzek, ciągle idąc i wciąż wracając podziwiam dwa światy od zewnątrz i od wewnątrz .. pierwszy piękniejszy bez ludzi, drugi bez ludzi nieistniejący ... nie wiedząc czy chcę, próbuję bez ludzi zaistnieć i o nich zapomnieć zarazem, szukam odpowiedzi i jednocześnie jej unikam ... nie wiem nawet czy to serce czy umysł, nie wiem i nie chce wiedzieć ...Nie poddawać się, nie pędzić i nie zgubić się, zwyczajnie Być sobą, to jedyne co wiem.