Mądrość

Mrugnięcie

Żyjąc każdego dnia nie jedynie przeżywając, pragnąc i doświadczając, nie oglądając się

omijając strach, podróżując w poszukiwaniu nieznanego, doskonaląc siłę i charakter,

podnosząc kwalifikacje uczuć, wrażliwości i mądrości a w sednie wolności bytu

wtedy myślisz, iż wiesz już dużo o życiu…

Nagle budzisz się z twarzą w kałuży na obcej ziemi, którą teraz przytulasz jak matkę

krople deszczu powoli obmywają Twoje ciało, Twój strach słabnie podobnie jak oddech,

brak Ci sił by ruszyć głowa, teraz Twoim odczuwalnym ciałem staje się jedynie

Twoje wnętrze, Twoja dusza … mrugnięcie,

deszcz cichnie i zanika, zaczynasz odczuwać ciszę beztroską i spokojną wręcz namacalną 

i lekką … mrugnięcie .. czujesz ciepło promieni słońca, strumień myśli przyspiesza,

otwierasz oczy i w odbiciu drgającego lustra wody w kałuży, na tle błękitnego nieba,

widzisz skąpane w słońcu liście drzewa oliwnego, 

wtedy myślisz, że to pocieszający gest na koniec .. Wtem dostrzegasz nieme niewyraźne cienie, które mignęły w odbiciu wody … Mrugnięcie i widzisz pokój ze szkła, oddychasz przez maskę, owinięty folią aluminiową i grubymi kocami, patrzysz na dwa plastikowe worki z płynem wiszące na stojaku obok, w tle zaś, nieustannie Ci towarzyszący, przenikliwy, pikający dźwięk…

Mrugnięcie i ponownie zaczynasz odczuwać wypełniającą umysł świadomość

Wszystko co do tej chwili zaczyna nabierać nowego znaczenia

Nowego sensu a Ty 

Pragniesz nagle słyszeć ludzi

Pragniesz ich zobaczyć i zrozumieć kim są

Pragniesz dostrzec świat a w nim siebie…

Pragniesz widzieć i słyszeć a nie tylko patrzeć i słuchać.

Niema opowieść

Istota

 Jedynie kiedy umysł i serce pozostają czyste w zgodzie i stają się jednością
   tylko wtedy powstaje czysta krystalicznie wiara zdolna przezwyciężyć wszystko ... 
 W tej istocie wielka siła miłości nie zaś w słowie czy żarze namiętności.

Sen

Dotyk wnętrza

Ulotny jak odcisk dłoni na piasku plaży, 
piękny jak odcisk duszy na ciele gdy serce marzy ...

Ecres

 Serce zgubione wśród obaw i lęków, umysł pośród dni dawno przeżytych tych najgłębiej skrytych, brak łez, brak wolnych uczuć i emocjonalnej odwagi, samobójcza manipulacja w wiernej myśli bez wiary ... Mimo to, elektryzujący dotyk siły magii we wnętrzu pięknym niczym dziewiczy, wielobarwny ogród w głębinie błękitnych wód.  

Niewidzialne słowo

Ostatnimi czasy, dosłownie parę momentów temu dotarły do mnie słowa, iż jestem zadufany w sobie, że dostrzegam tylko siebie, że traktuje swoją osobę jako pępek świata .. nie dostrzegam innych ..słowa te zostały wypowiedziane przez osobę mi najbliższą, którą bardzo cenie za szczerość wobec mnie, tyle że .. Jej słowa nie są zgodne z prawdą .. w moim mniemaniu oczywiście choć moje zdanie, całe życie, istotnie może być błędem ... 

Matula

Tyś wiarą w niewierze, 
Tyś nadzieją w beznadziei,
Tyś niewyczerpalną miłością,
Nieograniczoną troską,
Wiecznym ciepłym słowem,
Tyś przystanią szczerości,
Uwolnieniem od wątpliwości,
Spokojnym oddechem w chorobie i błogim snem w bezsenności ... Dziękuję.

Z dedykacją dla mojej niedoścignionej wielkością serca Mamy ...

 i z życzeniami dla wszystkich Mam, które tu goszczą.

 

 

Wycinek z myśli ..

Nic na świecie tak skutecznie
nie odbiera energii i sensu
i jednocześnie
nic tak skutecznie
nie pobudza do walki i nie napełnia wartością
jak drugi człowiek.

Wnętrze

Silne pragnienie dotyku spojrzenia, zrozumienia choćby próby, pragnienie zewnętrznego istnienia i snu w drugim wnętrzu bez cienia obłudy ... 

Dziecięce marzenie

Błąd

Dzień kiedyś taki był kiedy życie zbyt trudne się zdawało, kiedy szpiczaste myśli w bólu zabijały ból, raną zasklepiały ranę.. Dzień, w którym soki żywiczne duszy zlęknionej strumieniami płynęły a stos słów w stogu myśli zawarty, stukotem wątpliwości upartych przedarty, błędnym kołem powracał, nieustannie ściskał i tłamsił serca i umysłu zwoje, przestoje rzeczywiste rodził wciąż zwodził zostawiając pod stopami jedynie siły mojej siny popiół spalonego ostatniego nadziei drzewa ... Dawno temu był taki dzień .. pamiętam utratę wiary w życia dar .. pamiętam doskonale, prawie popełniony błąd.

Serca polubienie ...

... moje uniesienie.

Hmmm ...

Hmmm ... wartość osobowa nie we wszystkich oczach czy sercach jest wartością .,.. kiedy patrze w oczy ludzi bardzo często czuje, że jestem nikim .. często widzę pogardę już w pierwszym spojrzeniu ... bo nie posiadam dóbr materialnych ... w dzisiejszych czasach choćbyś nie wiem kim był wciąż jesteś nikim bez pieniędzy .. to one są wyznacznikiem kierunku, wyznacznikiem ' szczęśliwego życia ' .. pieniądz najwyższą wartością ... ' Amen ' and Basta ...

Dwie półkule

We wnętrzu szczelnej skorupy

tyle bzdur

tyle fałszywych słów

całkowicie pustych zdań

przestraszonych dusz i kazań płonących jak wiszący sznur

tyle strumieni łez i bez koloru snów

tyle ślepych dróg

tyle zimowych spojrzeń, więzionych marzeń

zatrutych dążeń i na kłodach połamanych nóg

tyle złamanych serc za kamienną kotarą skrywanych

tyle zgniłych przyjaźni

tyle wyblakłych honorów

tyle waśni, ukrytych podkopów i uśmiechów z twarzy zdrapanych.

Tylu pokonanych, upokorzonych i stłamszonych

tylu odrzuconych, zniewolonych, wygnanych, zaginionych, straconych…

We wnętrzu szczelnej skorupy

dwie półkule w nich impulsy elektryczne

akcje i reakcje, lawiny skutków i czasami skurcze

wypadkowe treści wynikające ze swoistej próżni

powstałej miedzy półkulami

wypadkowe tworzące ‘JA’.

‘’Najpewniejszym sposobem ujawnienia charakteru ludzi nie są

przeciwności losu, lecz danie im władzy.’’

Abraham Lincoln

Tęsknota

 Wciąż szukam słów, kolorów i obrazów by tęsknotę wyrazić .. tęsknota różny ma charakter i różną siłę, różnie potrafi oddziaływać, Ta, która jest teraz we mnie jest wyjątkowa choćby dlatego, że takiego uczucia tęsknoty nie znałem jeszcze ... Jakbym nie miał serca w sobie, jakbym nie czuł jego uderzeń i jednocześnie wszystko co czuję jakbym sercem czuł ...

Uczucie

Barwnych wewnętrznych dostrzeżeń ...

Ekspresja

Trudno jest samemu oceniać własne życie, trudno jest je dostrzegać obiektywnie .. trudno jest kiedy człowiek w samoocenie leży kiedy nie potrafi być dla samego siebie .. 
Zawsze dostrzegałem w sobie jakąś odmienność tylko nigdy nie potrafiłem przed samym sobą Jej zdefiniować .. czy to wyjątkowość pośród wyjątków czy wyjątkowa ułomność wśród innych ułomności ...

Nadwrażliwość myśli w dużej kiści 
Nadwrażliwość uczuć barwnie lawendą czuć
Nadwrażliwość skóry erotyka wióry
W kresce ciętej w kresce giętej
W słowie i po słowie anioł
W sile archanioł lecz upadły
Oczy pobladły, usta spadły, koniec
Nadwrażliwość o boska poezjo
Nadwrażliwość moja ekspresjo. 

Nadzieja

 

 Czystość istnienia ...

Pytanie

O czym myśleć by móc to robić bez obaw,

Jak patrzeć na świat żeby nie widzieć tego wszystkiego

Co sprawia, że patrzeć nie chcesz,

Co mówić by każdy zrozumiał co chcesz powiedzieć,

Czy pytać i prosić czy po prostu brać,

Czym się zajmować żeby żyć i móc powiedzieć

Że żyje się godnie

I jak to wszystko połączyć

Tak by stanowiło nierozerwalną i logiczną całość?

Czy, nie zdobiąc głowy liściem laurowym, nie zdobiąc piersi medalem najjaśniejszym po prostu idąc, krokiem swoim żyjąc i ucząc się uczyć by wciąż dalej iść może być osiągnięciem samym w sobie na miarę zadumy, czy warto o tym śnić, w tym się doskonalić tak naturalnie, wręcz bezwładnie…?

Sukcesywnie z każdym pytaniem wciąż pojawia się przede mną świat, którego nie znam… więc cel osiągnięcia oddala się czy może pogłębia?

‘’Nic nie napawa otuchą bardziej niż niekwestionowana zdolność

człowieka do świadomych wysiłków uwznioślających jego życie.’’

Henry David Thoreau

Przestrogi wspomnienie

W ciemności rozświetlonej jedynie paroma płomiennymi jęzorami bijącymi ze świec,

dało wyczuć się zapach snu unoszącego się w powietrzu delikatnie zmąconego cierpieniem wydostającym się z twarzy ...

Mroźny przypływ nocy powoli wśliznął się przez uchylone okno,

przystanął na małą chwilkę na kamiennym, równie zimnym parapecie,

po czym spokojnie spłynął ku dołowi ... z wielką precyzją i finezją ruchów

wplótł się we włosy ciemnoniebieskiego koca porywając je do chwilowego tańca ...

... subtelnie musnął twarz i pozostawiając na niej ślad melancholii,

 zagnieździł się w odległym końcu pokoju ...

 Wszystko to w tajemniczy sposób sprawiło, iż poczułem Jej obecność,

Jej chłodne ciepło, poczułem Jej przeszywające spojrzenie i dreszcz, który niczym kosa

przebił moje ciało na wskroś....