Na zewnątrz

Żeby człowiek zaufał
Żeby usłyszał
Zauważył dobro i skryte spojrzenie
Musi uwierzyć lecz nie w słowo
A w człowieka, z którego to słowo wypływa
Człowieka, który dostrzega,
Który bez wysiłku i lęku słucha.
Nie prawdą jest, że nie ważne jest
Czy jest człowiek sobą czy zwykłym statystą,
Innego istnienia nieudolną kopią ... Człowiek,
Winien być szczerością
Szczerością całym sobą
W słowie, w czynie i w umyśle
Tworząc wielokrotnie złożoną jedność
I stając się energią,
Ostatecznie może człowiek zgłębić sedno
Ciałem wewnętrznym na zewnątrz.