Całością siebie się wstydzę,
Błądzę
Sensu nie widzę w tym jak chodzę
A jednak idę i szydzę ze świata,
W międzyczasie krzyczę w koło, że oddechem świata żyję
Tym samym i ja obłudę pielęgnuję ... niestety.
Kawałkiem siebie dumą spoglądam
Rodzę się,
Sens świadomą chwilą omijam
Logice uwłaczam,
Reakcją na reakcje wpływam i fałsz całym sobą zabijam,
myślą i słowem generalizację przeklinam,
Dostrzegam inny świat
I w każdym człowieka dostrzegam ... zwyczajnie inny jestem,
Jak każdy
.
,,Sensu nie widzę w tym jak chodzę
OdpowiedzUsuńA jednak idę i szydzę ze świata,
W międzyczasie krzyczę w koło, że oddechem świata żyję .."
Odnalazłam w każdym słowie, przecinku,kropce siebie.
Idealnie dobrane słowa.
Pozdrawiam Maćku .
Wyraźnym i wysoce dziwnym uczuciem jest kiedy ktoś oznajmia mi, iż odnalazł się w słowach opisujących mnie ... to trochę tak jakby ten ktoś odnalazł siebie we mnie ... Wiem, dość daleko idące wnioski choć z drugiej strony ( ... )
UsuńPozdrawiam serdecznie.
Aczkolwiek uważam, ze ważnym uczuciem . Fakt dość daleko idące wnioski , ale wszystko ma drugie dno jak w poezji ...
UsuńPozdrawiam A.
Każda emocja naszego życia jest ważna i mocno na nas wpływa, co więcej, niedostrzeganie tego wpływu nie czyni emocji mniej wpływowej na nas samych ... mówiąc o uczuciach nie sposób ujednolicić i wycisnąć sok, skondensowaną teorię w nauce uczuć .. nie ma nieważnych uczuć, co więcej nikt bez względu na okoliczności, nie ma prawa podważać wiarygodności uczuć czy nimi gardzić nawet jak sam tego uczucia nie dostrzega .. Uczucia to poezja i nic to, że czasem gorzka, zawsze szczera i prawdziwa tym samym piękna swoim jestestwem.
UsuńPozdrawiam Olu.
Dokladnie...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Maćku